Ostatnio bardzo dużo artykułów pojawia się na temat szczęścia. I to fajnie, to wdzięczny temat. Każdy chce być szczęśliwy. Najlepiej natychmiast, tu i teraz. Jak dziecko. I w jakimś sensie takim dzieckiem trzeba pozostać. Żeby być ciągle wolnym, uważnym, cieszyć się chwilą. Bo w życiu piękne są tylko chwile jak śpiewa Dżem.

I tę cześć dziecka potrzebujemy, żeby zauważać te chwile, żeby ciągle zadziwiać się światem, żeby zwyczajnie cieszyć się chwilą. Ale tak jak dorastając porzucamy dziecięcą zależności od innych ludzi, tak żeby być nadal szczęśliwym potrzebujemy w sobie rozwinąć proaktywność, wytrwałość, cierpliwość, i bardzo dobre umiejętności komunikacji, żeby takich szczęśliwych chwil było jak najwięcej w naszym dorosłym życiu. Inaczej się nie da. Inaczej ciągle będziemy zdani na innych ludzi, ale oni już nie będą chcieli odgadywać naszych potrzeb. Takie ciągłe oglądanie się na innych tylko prowadzi do frustracji i rezygnacji. Inaczej będziemy jak tupiące dziecko, które chce zabawkę natychmiast, tu i teraz.

Niedawno słyszałam, że tylko 30% rodzin jest szczęśliwych. To bardzo mało. Widać w temacie szczęścia jeszcze sporo musimy zrobić. To potwierdza moja niedawna rozmowa, bo jak opowiadałam znajomemu, że mam fajną rodzinę, to on na to: „Ale jak, nie kłócicie się? Jesteście w kontakcie?” To smutne, że kogoś dziwi, że można mieć fajną rodzinę.

Na sukces i na szczęście w dorosłym życiu, trzeba zapracować. Jak to napisał ostatnio mój znajomy Wiktor Jodłowski (http://bit.ly/2mxbQFm). Nie ma magicznej recepty. Trzeba robić właściwie to co ważne. I nie ustawać, aż będzie lepiej, aż tych szczęśliwych chwil będzie jak najwięcej, aż osiągniemy sukces. Bo jak napisał Lew Tołstoj zaczynając Annę Kareninę „Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, a wśród nieszczęśliwych każda jest nieszczęśliwa na swój sposób….”.

Czy Twoja rodzina jest szczęśliwa?

Czy Ty jesteś szczęśliwy?

Czy na co dzień cieszysz się życiem?

Jeśli jeszcze nie, to wiedz, że to może się zmienić.

Trzeba tylko trochę pracy.

I trzeba ją zacząć od siebie.

Spokojnie, cierpliwie, z wiarą w sukces.

I tak będzie. Powodzenia!

1