Kilka lat temu przeżywałam bardzo trudny okres. W jednym roku trzy bliskie mi osoby zmarły, a niedługo potem kolejna bardzo bliska mi osoba poważnie zachorowała. Do tego dołożyły się też inne problemy i wówczas bardzo trudno było mi utrzymywać pozytywne myślenie, co jest raczej moją normalną naturą. Wówczas jedna moja przyjaciółka zasugerowała mi, żeby poszła do psychologa. Kilka spotkań bardzo pomogło mi lepiej myśleć. Lepiej panować nad swoim myśleniem. Urealnić i zobaczyć swoją sytuację we właściwym kontekście. Lepiej przeżyć żałobę. Pozwolić sobie na te różne emocje, które trzymałam w sobie. Bardziej pokochać siebie. To była bardzo dobra decyzja i bardzo dobra inwestycja w siebie.
Nadal w dość powszechnym rozumieniu panuje opinia, że chodzenia do psychologa to wstyd. Ostatnio rozmawiałam ze znajomy, który bardzo bił się z myślami czy pójść do psychologa, no bo to w końcu jakby przyznanie się do słabości, do niemożności poradzenia sobie samemu, szczególnie dla mężczyzny. Ale zdecydował się i poszedł i jest teraz bardzo zadowolony, ma lepsze relacje i pozytywniej patrzy w przyszłość.
Z rozmów z osobami, które konsultowały swoją sytuację z psychologami widzę bardzo dużo pozytywnych efektów. Oni też je widzą.
I z mojego doświadczenia wiem, że ciągle można się uczyć lepiej myśleć i że życie polega na ciągłym rozwijaniu swojej perspektywy, również swojej perspektywy odnośnie swojego własnego myślenia czy radzenia sobie ze swoimi emocjami.
Nie znam się za bardzo na różnych nurtach i metodach w psychologii, ale mogę powiedzieć, że ta, w jakim nurcie ja miałam spotkania, była bardzo skuteczna. To nurt CBT. Skoncentrowany na nauce lepszych umiejętności radzenia sobie z rzeczywistością, poprzez konkretne działania. Więcej informacji na ten temat może powiedzieć moja przyjaciółka Agnieszka Wroczyńska (www.poradniacbt.pl). To terapia bez wielkiego zagłębiania się do przeszłości i roztrząsania wszystkiego zbyt długo. Dlatego mi się to bardzo podobało.
Nie zmienimy przeszłości, i każdy z nas łatwo znajdzie przykłady w swoim życiu tego, jak ktoś kiedyś wobec nas mógł się inaczej zachować, i że dzięki temu może bylibyśmy dzisiaj bardziej szczęśliwsi. Ale życie płynie naprzód. Nasz czas jest tu i teraz i to co przed nami. Ile z tego czasu co masz teraz chcesz ciągle przeznaczać na analizowanie przeszłości, a ile na życie teraz i myślenie o jutrze?
Każdego dnia można się uczyć lepiej żyć, a żeby to zrobić, trzeba lepiej myśleć, lepiej myśleć o sobie, o swoich możliwościach, trzeba umieć przebaczyć, zaakceptować, lepiej radzić sobie z emocjami, ze stresem, lepiej nawiązywać relacje, być lepszym partnerem w relacjach, być bardziej wytrwałym i pozytywnie nastawionym. To nie jest łatwe, jeśli nie miało się takich przykładów, nie wzrastało wokół ludzi, którzy mogli być przykładem do naśladowania.
Dlatego jeśli naprawdę zależy Ci na lepszym życiu, to można to zrobić, ale też trzeba realnie przyjąć do wiadomości, że to będzie trochę trwać, bo potrzeba się nauczyć tych nowych umiejętności. Można się ich nauczyć poprzez przybywanie z ludźmi, którzy są tacy, jaki Ty chciałbyś być, albo poprzez czytanie czy słuchanie ciekawych inspirujących tekstów, albo też poprzez indywidualną rozmowę z psychologiem.
Dzisiaj żyjemy w naprawdę ciekawych czasach. Dużo się dzieje. Mamy coraz więcej możliwości. Ale też coraz bardziej trzeba się uczyć adoptować do nowych okoliczności, do nowych wyzwań, do zmiany. Warto rozwijać w sobie te umiejętności, które pomagają zachowywać pozytywne nastawienie. Rozbudzają w nas ciekawość życia i energię do działania.
Mimo iż, od czasu do czasu będziemy doświadczać trudności, rozczarowania, smutku, żalu. To też jest część życia. Ważna część życia. Te emocje i doświadczenia też trzeba umieć przeżyć, żeby nie zawładnęły nami, żeby nie przysłoniły nam tego co jest dobre i co jeszcze dobrego może się wydarzyć.
Bo dzisiaj znowu albo jutro zaświeci słońce i dlatego warto żyć, warto żyć lepiej, z pozytywnym nastawieniem 😊
Powodzenia 😊
Małgosia
2