To, że niestety większość ludzi nie ma celu w życiu to fakt. Niestety, przyzwyczajamy się żyć z dnia na dzień. Od wypłaty do wypłaty, od jednego wydarzenia do drugiego. I inni ludzie, okoliczności i sytuacje utrwalają w nas mechanizm reagowania, często bez zastanowienia, zawsze w taki sam sposób.  A żeby nasze życia miało jakiś kierunek potrzebujemy mieć cele. Jak wyznaczanie trasy na mapie. Najlepiej wiedzieć co jest celem końcowym, bo wówczas łatwiej wyznaczyć cele pośrednie, mniejsze, tak zwane kroki milowe.

Ale nie jest łatwo nazwać to co miałoby być takim celem ostatecznym. Weźmy na przykład „dobre życie”. Co to tak naprawdę znaczy? Żeby to dokładnie określić potrzeba dać sobie czas. Czas na wsłuchanie się w siebie.

Także jeśli jeszcze nie masz swojego celu na swoje życie, to to powinno być Twoim celem – znalezienie mojego celu 😊

A w między czasie zacznij uważnie żyć. Zacznij wszystko co robisz robić z uwagą. I pytać się siebie czy to co robię to jest to co lubię robić? Gdybym nie musiał pracować dla pieniędzy to co bym robił? Po co wstawałbym rano z łóżka? Co jest dla mnie ważne? Z czego będę dumny, że zrobiłem, jak będę umierał?

Trzeba dać sobie czas na znalezienie odpowiedzi na te pytania. To może trwać kilka tygodni, a nawet miesięcy. Ale jak codziennie będziesz sobie przypominać, że szukasz swojego celu, to w końcu on Ci się pojawi. W końcu jakaś myśl, jakieś zdanie, jakaś czynność wybije się na pierwszy plan i będziesz czuł, że to jest Twój życiowy cel.

Ja w ten właśnie sposób znalazłam swój cel. Kilka lat temu przeznaczyłam kilka tygodni, to był okres skupionej koncentracji na swoim życiu i uważnym analizowaniu co sprawia mi przyjemność, w czym jestem dobra, czego potrzebuje świat, i tak mój cel nabrał brzmienia: żeby pomagać innym być bardziej szczęśliwym i bogatym. Ja bardzo lubię swoje życie i chcę pomagać innym, żeby też lubili swoje życie. Żeby byli też bardziej szczęśliwi i bogaci. Z tym, że jak ja myślę o byciu bogatym, to myślę też, oprócz spokojnej sytuacji finansowej, o dobrym zdrowiu, bliskich i ciepłych relacjach, satysfakcji, radości i bogactwie życiowych doświadczeń i wspomnień. To jest dla mnie bycie bogatym. Życie w obfitości.

Jak już ten Twój życiowy cel Ci się uda nazwać, to wówczas łatwiej jest pomyśleć co w takim razie potrzebujesz zrobić, żeby ten cel zrealizować. Ten cel to jest dążenie do ideału. Co dzień troszkę bliżej. Dla mnie to spowodowało chęć prowadzenie zajęć na uczelni, żeby studenci mieli lepszy start w życie, żeby wiedzieli jak podchodzić do sytuacji, żeby na koniec być bardziej szczęśliwym i bogatszym. To motywuje mnie do prowadzenia tego bloga, wysyłania codziennych inspiracji, prowadzenia wystąpień na temat tego jak być szczęśliwym i bogatym. To motywuje mnie do pracy na rzecz wspierania ludzi i firm w moim regionie, żeby się mogły rozwijać i oferować różnorodną pracę dla ludzi, którzy mieszkają w mojej okolicy. Bo to powoduje, że mój region się rozwija i lepiej się w nim żyje.

Ale zdarza się, że nawet mimo iż wiemy i czujemy, co powinniśmy robić brak jest siły, odwagi by rozpocząć. W takich sytuacjach u mnie działa narzucenie sobie presji zewnętrznej. To znaczy, ogłoszenie publicznie, że coś zrobię. Tak zrobiłam podczas mojego wystąpienia na TEDxGdansk, kiedy to chciałam przygotować się do maratonu, ale był to tak wielki i trudny cel dla mnie, że świadomie ogłosiłam ten mój cel podczas tego wystąpienia, bo wiedziałam, że jeśli potem tego nie zrobię, nie przebiegnę maratonu, to będzie mi wstyd i dlatego właśnie powiedziałam to, żeby sobie pomóc zrealizować ten cel.

Kolejną rzeczą, która pomaga mi to planowanie. Planuję kiedy przeznaczam czas na przygotowanie programu wystąpienia, albo zajęć. Nie zostawiam tego na ostatnią chwilę. Zaczynam ze znacznym wyprzedzeniem, często na kilka tygodni przed. Czasem to sprowadza się do tego, że na początek to jest zwykłe wypisanie sobie głównych punktów. Potem za parę dni rozwiniecie kilku z nich. I tak aż zadanie jest zrobione na czas, bo określenie terminu bardzo pomaga i mobilizuje. Kiedyś robiłam wiele rzeczy na ostatnią chwilę. I to też miało swoje plusy, bo wówczas adrenalina tak działała, że szybko robiłam to co powinnam. Ale to wywoływało we mnie stres. Po za tym, jak teraz realizuję jednocześnie kilka projektów na raz, to po prostu wolę zacząć wcześniej przygotowywać się. To pozwala mojemu mózgowi spokojnie popracować nad tematem. Mam też czas na zwrócenie się o pomóc i doradztwo do innych osób. Rezultaty dzięki temu są znacznie lepsze niż gdybym tylko ja na ostatnią chwilę się tym zajmowała. I łatwiej i przyjemniej się pracuje jak zadanie jest podzielone na mniejsze części.

Ważną rzeczą dla mnie jest też ustawienie sobie w głowie realnych oczekiwań. Gdy w zeszłym roku zaczęłam po raz pierwszy prowadzić zajęcia ze studentami, nie oczekiwałam, że to będą od razu super zajęcia. Moim celem było przełamanie stresu przed nową rolą i zadaniem, nauczenie się pracy ze studentami, wymyślenie programu. W tym roku rozpoczęłam zajęcia od powiedzenia nowej grupie, że mają szczęście, bo drugi raz będę prowadzić te zajęcia, a to znaczy, że nie jestem już tak zdenerwowana jak za pierwszym razem i że jestem o rok mądrzejsza. Nadal rozwijam program tych zajęć. Za parę lat to będą naprawdę dobre zajęcia 🙂

Lubię też mieć zawsze w zasięgu wzroku inspirujące hasła, a nawet posłuchać sobie czasem inspirujących wypowiedzi. Jedne z moich ulubionych haseł to definicja sukcesu przez wg Earla Nightingale:

„Sukces to progresywne dążenie do realizacji ideału”

i

„Trudności w życiu nie przychodzą po to, żeby Ciebie pokonać, ale po to, żeby pokazać Ci ukryty w Tobie potencjał i siłę. Pokaż im, że też jesteś trudny” A.P.J. Abdul Kalam

Mam też na ekranie monitora obrazek, który mnie motywuje. Teraz akurat mam ten rozwijający się mak i moje ulubione hasło.

 

Bo przypomina mi o tym, że zanim coś fajnego powstanie, to jest okres kiedy sprawy wcale nie wyglądają tak jakby miało być na koniec ładnie i miło 😊

 

Powodzenia 😊

Małgosia Zalewska