Kilka dni temu byłam na szkoleniu Miracles of Capital i podczas przerwy kawowej rozmawiałam z Pawłem Zakrzewskim z Stoksoft. Paweł stał bokiem do stolika z jego lewej strony, widząc tylko prawą cześć stołu, a ja stałam na przeciwko Pawła po prawej stronie stolika, wzrokiem obejmując wszystko co na nim było. I w pewnym momencie Paweł zaczął mówić o tym, że został już ostatni deser i ciekawe kto go zje. Miałam wrażenie, że bardzo miał na niego ochotę, ale zastanawiało mnie to, że mówi tak, jakby trzeba się było bić się o ten jeden deser. A przecież widziałam, że po lewej stronie stolika jest ich znacznie więcej.

Po chwili orientując się, że on po prostu ich nie widzi powiedziałam mu, że nie ma o co się bić 😉 jest ich jeszcze bardzo dużo. I wtedy Paweł się obrócił o 90 stopni w lewo i też zobaczył, że deserów jest znacznie więcej.

Ale co było też bardzo ciekawe to to, że Paweł powiedział mi, że miał ochotę na ten deser. Ale podjął decyzję, że go sobie odpuści jeśli ja będę chciała go zjeść. Że jeśli ja będę chciała to mogę wziąć ten ostatni deser. I właśnie wtedy ja powiedziałam mu, że jest ich więcej. Że starczy dla każdego z nas, a nawet jest więcej niż potrzebujemy.

I to skłoniło mnie do myślenia. Czy czasem nie jest tak, że myślimy, że czegoś jest mało. Że nie starczy dla wszystkich. Że trzeba się o to bić. Żyjemy w mentalności biedy i ograniczenia. A tymczasem wystarczy się trochę obrócić, żeby zobaczyć zupełnie inny świat. Świat, w którym jest dużo dla każdego.

I bardzo ważne jest też to co zrobił Paweł. Żeby odpuścić. Nie walczyć. Oddać jeśli ktoś chce. Podzielić się.

Bo wtedy dostajemy więcej.

Wtedy żyjemy w świecie obfitości.

Powodzenia!

Małgosia